Ondanks de pentagonale muren die haar omgeven, kon de historische hoofdplaats van de vallei toch de plunderingen tijdens de Burgeroorlog niet verhinderen. Desondanks, bleef in het dorp de schoonheid van de romaanse kunst bewaard, dankzij zijn uitgebreide catalogus van monumenten, zoals de kerk van Sant Llorenç of het Santuario de Lord.
Soms worden de toppen van deze bergen gehuld in nevels zodat het landschap doet denken aan de beroemde wandelaar uit het schilderij van Caspar David Friedrich. De dagen waarop deze wolkenzee optrekt, wordt een heel ander landschap onthuld met het voorgebergte van de Pyreneeën, de Pre-Pyreneeën die weliswaar niet heel hoog zijn maar aan de horizon toch wel geslepen bergpunten vertonen, met diepe niveauverschillen en flanken die abrupt eindigen aan de oever van de Cardener, één van de belangrijkste rivieren van de vallei.
Na de zomer gaat het regenen en wordt de vallei vochtig zodat er duizenden paddenstoelen gaan groeien. Er zijn er zoveel dat Solsonès één van de lievelingsplekken is geworden voor mycologisch toerisme. Maar laten we niet vergeten dat er giftige soorten zijn en daarom is het erg aangeraden om met een gids te gaan zoeken.
Loopbruggen, Tibetaanse bruggen en lianen zijn enkele manieren om vooruit te komen en het bos door te lopen met sprongen van boom tot boom. Het Verticale bos in Port del Comte blijft het hele jaar door open. En nog een beleving voor de hele familie is de Zoo van de Pyreneeën, een schuilplaats in Odèn voor wilde fauna waar rekening wordt gehouden met het welzijn van de dieren.
Dit stuwmeer bestond niet voor 1998. Op deze plaats stroomden er beekjes die de Cardener van water voorzagen en er stonden hier en daar verspreid over de berg enkele landhuizen. Vandaag is het stuwmeer van Llosa del Cavall een blauwe vlek in de vallei, vanwaar je van in een kajak het panoramische landschap kunt bewonderen.
Het oorlogsverleden is op elke plek van de vallei te merken. Één hiervan is de Sierra de Busa. Vandaag is deze hoogvlakte een spectaculair uitkijkpunt maar tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog waren er tot wel duizend soldaten. Een bewijs hiervan is de ‘Capolatell’, een gebouw dat als gevangenis dienstdeed.
Natuur, sport, adrenaline, architectuur en gastronomie. Elk van de routes die vertrekken in Sant Llorenç de Morunys naar de omgeving van de vallei, vervult deze voorwaarden. Een ervaring per fiets op maat van ieders niveau, van routes van 3 km tot de meest veeleisende die langer dan 70 km. zijn.
Tijdens de Carlistenoorlogen verloor deze plaats haar religieuze functie en werd ze eerst benut als hospitaal en nadien als kazerne. Het werd vernield tijdens de gevechten maar dankzij de reconstructie in de 19e eeuw, staat het sanctuarium nu nog overeind boven op de 1.200 meter hoge Mola de Lord.
De loop van de Valls biedt uitzonderlijke foto’s zoals deze van de Pont Quebradís, een natuurlijke brug die werd gevormd door het water doordat dit in contact kwam met de travertijn sedimentatie in deze zone. Het resultaat hiervan is een kleine boog die verborgen is tussen bergkloven en waaronder turquoise water stroomt.