De zeventiende etappe van de Transpirinenca verloopt integraal doorheen de prachtige vallei Vall Farrera die we volgen van aan haar oorsprong in het keteldal van Baiau tot aan het mooie dorpje Àreu. De etappe is ideaal om op kracht te komen na de niveauverschillen die we de laatste dagen het hoofd hebben geboden om de valleien van Andorra te doorkruisen. De Vall Ferrera – die haar naam te danken heeft aan de talrijke ijzerlagen die er in het verleden aangetroffen en geëxploiteerd werden - fascineert ons omwille van haar eenzaamheid en rust en omdat het prachtige, onvergetelijke hoekjes biedt.
Tracks
Technical info
Startpunt van de etappe
Berghut van Baiau
Eindpunt van de etappe
Àreu
Afstand
15,40
Duur
4:00h
Geaccumuleerd niveauverschil
+60m / -1.352m
Maximale hoogte
2517
Minimale hoogt
1225
Dificultat
Deze etappe biedt geen enkele technische moeilijkheid.
Època
In de winter en in de lente treffen we op grote hoogten sneeuw en ijs aan..
Materiaal
Niets bijzonders.
Cartografie
Parc Natural de l'Alt Pirineu. 1:50.000. Editorial Alpina.
Base topogràfica de Catalunya 1:25.000. Institut Cartogràfic i Geològic de Catalunya (ICGC).
Route
We beginnen de zeventiende etappe van de Transpirinenca in de (1) berghut van Baiau (0:00u - 2.517m). Van aan de berghut, die in het midden van het keteldal van Baiau gelegen is, zullen we afdalen doorheen Vall Ferrera tot aan het dorpje Àreu.
We steken de rivier Baiau over via de afwatering van het meer Estany Petit de Baiau en gaan verder langs de linkse orografische oever van de rivier. De volledige afdaling tot aan Àreu zal aan deze kant van de vallei verlopen. Het eerste deel van de etappe verloopt via hooggebergteterrein met alpijnse rotsen en weilanden maar naar mate we dalen verandert het landschap en duiken er bergdenbossen op. We komen langs het meer l'Estany d'Escorbes (2.375m) en zetten onze afdaling verder. We bevinden ons in een vallei van gletsjeroorsprong: we kunnen duidelijk de klassieke "U"-vorm onderscheiden die dit type valleien kenmerkt. We komen langs het gebied van de Socalma, we dalen af tot aan de vlakte El Pla d'Arcalís en gaan verder tot aan El Pla de Boet.
We komen aan de (2) afslag van de berghut van Vallferrera (1:40u - 1.850m). De weg die rechts wegloopt steekt de rivier Noguera de Vallferrera over via de brug van Boet en loopt omhoog tot aan de berghut van Vallferrera, startpunt voor de klassieke klim naar de Pica d'Estats via de merenroute en de bergpas van Sotllo. Wij steken de brug niet over, maar gaan verder rechtdoor tot aan de parkeerplaats van Pont de la Molinassa. Hier komt een brede aarden baan op uit die omhoog loopt vanuit Àreu en die door vele trekkers en bezoekers gebruikt wordt. Vanaf dit punt zal de route van de GR 11 deze weg afwisselen met paden.
We volgen tijdens de afdaling een hele tijd de schaduwzijde van de vallei tot we aan de parkeerplaats van (3) El Pla de la Selva (2:30u – 1.700m) komen. We laten de weg die oploopt naar het Bosc d'Aixeus en l'Estany d'Aixeus links achter ons. We vervolgen onze weg langs de schaduwzijde. De vallei glooit naar links en oriënteert zich definitief naar het Z. We volgen een laatste deel via de baan en komen aan in het mooie dorpje (3) Àreu (4:00u - 1.225m). Opgelet: 600m vóór we aan Àreu komen, verlaten we rechts weg de route van de GR 11 die verder loopt naar de schuren van Costuix (W.) en die we de volgende dag zullen volgen.
Sterke punten
Door de mooie Vall Ferrera wandelen in het Parque Natural del Alt Pirineu.
De evolutie van het landschap en de vegetatie vanaf de 2500m hoogte tot aan de 1200m.
Het charmante en pittoreske dorpje Àreu.
Wist je dat...
De naam Vall Ferrera voortkomt uit het grote aantal ijzerlagen die men in de vallei aantreft? Deze mijnen werden reeds geëxploiteerd in de romaanse periode en, eeuwen later, werden er in de vallei zelfs drie smederijen gebouwd, waar ijzer gesmeed werd van zeer hoge kwaliteit dat in het hele land verkocht werd.
Niet te missen...
De graanmolen El Molí Fariner en de zagerij La Serradora d'Àreu die in twee gebouwen gevestigd zijn in het hoge gedeelte van Àreu. De zagerij, die gebouwd werd in de XIXe eeuw, maakte gebruik van de kracht van het water om de boomstronken te bewerken op dezelfde wijze als de molen om het graan te malen. Het geheel behoort tot het Museu de la Ciència y la Tècnica de Catalunya en beschikt over een ruimte die als museum bezocht kan worden.
Opmerkingen
Sommige trekkers maken gebruik van hun passage langs de nabije berghut van Vallferrera om een pauze in te lassen in de Transpirinenca en de Pica d'Estats (3.143m) te beklimmen, de hoogste berg van Catalonië.
Galeria de imágenes
