Een wandeling door de kloostergang van de kathedraal van La Seu d’Urgell inspireert tot het maken van een tekening, een foto, een gedicht... of simpelweg tot het nadenken over alles wat ons gelukkig maakt of wat we willen verbeteren. Het is zo’n speciale plek die ons helpt weer tot onszelf te komen, een stille ruimte waar de minuten en uren langzamer voorbij lijken te gaan. Alsof de tijd stilstaat om de bezoeker een pauze te gunnen tijdens zijn hectische alledaagse bestaan. Er komen diepe gevoelens naar boven. We worden duizelig bij het idee dat de muren en drie van de galerijen met romaanse arcades uit de 11e eeuw dateren en raken ontroerd bij de aanblik van de kapitelen, die versierd zijn met plantaardige, dierlijke, menselijke of monsterachtige figuren en angst, vreugde, schaamte, zonde, natuur, blijmoedigheid, liefde... voorstellen.
De kloostergang is zonder twijfel een van de voornaamste bekoorlijkheden van de kathedraal, een ruimte van bezinning die niemand onverschillig laat. Maar eveneens indrukwekkend zijn de afmetingen van de kerk, de klokkentoren en de prachtige hoofdapsis, die aan de bovenkant wordt afgesloten met op zuilen gelegde bogen. Een bouwwerk dat doet denken aan talrijke kerken en kathedralen in Noord-Italië en Duitsland. Op dit punt moeten we de naam van de plaats waar we ons bevinden in herinnering brengen: La Seu d’Urgell betekent “de kathedraal van Urgell”, een duidelijke verwijzing naar het belang dat dit godshuis in de middeleeuwen had, toen de stad een van de grote religieuze centra van de Pyreneeën en een bolwerk ter verdediging van dit gebied was.
Bij een rondleiding ontdekken we deze en andere interessante episodes, zoals bijvoorbeeld het feit dat de kathedraal in de 12e eeuw bovenop een oudere Visigotische kerk werd gebouwd en de talrijke veranderingen die het in de loop der jaren heeft ondergaan. Het is in elk geval het belangrijkste op de Lombardische stijl geïnspireerde gebouw in Catalonië en de enige volledig romaanse kathedraal van het land. De bezichtiging onthult eveneens twee van de kostbaarste kunstschatten van de kerk: de madonna van Urgell, die in een nis van de apsis boven het hoogaltaar ten troon zit, een van de mooiste gekleurde houtsnijwerken in laat-romaanse stijl van het land, en de indrukwekkende retabel van de heilige Ermengol uit de 16e-18e eeuw. Ter afsluiting bezoeken we de vertrekken die aan de bisschop Ermengol, een vooraanstaande persoonlijkheid tijdens de middeleeuwen, gewijd zijn, en het diocesaanmuseum in het westelijke deel van de kerk. Hier worden diverse voorname religieuze kunstwerken tentoongesteld, zoals de Beatus van La Seu d’Urgell of de zilveren urn van de heilige Ermengol, die tot de drie belangrijkste werken van de barokke goud- en zilversmeedkunst van Catalonië behoort.
De kloostergang van de kathedraal van La Seu d’Urgell is een van de decors van het Festival van Oude Muziek in de Pyreneeën (FeMAP) die in de maanden juli en augustus op diverse vooraanstaande plaatsen wordt gehouden.
