Een ding is duidelijk: het carnaval van Solsona heeft niets te maken met dat van Brazilië. Het enige wat zij met elkaar gemeen hebben is de datum in februari. De manier waarop is anders. Geen versierde praalwagens, geen sambadansers, veren of glitters. Niettemin of juist daarom is het een van de meest bezochte, vermetele en traditionele feesten van Catalonië. Het belangrijkste van het feest voor de bewoners van de stad is de maskerade en de algemene uitbundigheid. Een week lang duurt de dolle drukte, waarbij iedereen zijn eigen rol kiest en de lokale prominente figuren tot mikpunt van spot worden gemaakt. Zo is Solsona (uiteraard alleen tijdens carnaval).
Beetje bij beetje leren we, terwijl we ons onder bewoners en vreemdelingen mengen, de geheimen van dit feest kennen dat is uitgeroepen tot nationaal cultureel erfgoed. De belangrijkste figuren zijn zonder twijfel de dwaze reuzen, die een parodie zijn op de officiële reuzenfiguren en al 25 jaar aan het feest meedoen. Op zaterdag, de dag waarop de ezel van karton op een plein van de oude binnenstad wordt opgehangen, dansen zij op het ritme van het carnavalslied. Deze kartonnen ezel blijft tot Aswoensdag aan de toren hangen en verrast de voorbijgangers door van zich af te plassen. Zaterdagavond zetten alle bars hun tapkast op straat en kan hier tot in de kleine uurtjes worden gefeest en gedanst tot men erbij neervalt.
Een andere activiteit die het carnaval van Solsona beroemd heeft gemaakt is de optocht met zelfgebouwde, vrolijke rijtuigen door het stadscentrum. Aan het stuur zitten de zogenaamde zelfmoordpiloten. Het feest wordt afgesloten met de traditionele begrafenis van Carnestoltes, de carnavalskoning. Daarvoor moet eerst nog zijn testament worden voorgelezen, moet de dodenwake gehouden en afscheid genomen worden zoals het hoort. Daarna moet men tot volgend jaar braaf zijn...!
